Syndrom DDD, czyli Dorosłego Dziecka z Rodziny Dysfunkcyjnej, to zespół cech i zachowań, które powstały w dzieciństwie na skutek długotrwałych okoliczności, w których rodzina nie spełniała swoich podstawowych zadań wobec dziecka, czyli opiekuńczości i wychowania. Nie są to wyłącznie rodziny z problemem alkoholowym (chociaż faktycznie ten model rodziny dysfunkcyjnej występuje najczęściej).
Rodzina dysfunkcyjna to taka, w której ma miejsce:
Wszyscy możemy przyznać, iż w rzeczywistości nie istnieją rodziny idealne, jednak rodzinę dysfunkcyjną charakteryzuje kilka istotnych cech:
Rodzina funkcjonuje według tych mechanizmów powodując u dziecka straty w obszarze emocjonalnym. Najczęściej w takich rodzinach dziecko ratuje system wcielając się w określone role narzucone i konieczne do scalania rodziny, a są to:
Osoba z Syndormem DDD bardzo często ma problemy w ułożeniu sobie życia z partnerem. Jeśli wchodzi w bliskie relacje, często towarzyszą temu lęk przed małżeństwem i założeniem rodziny, nieufność, potrzeba kontrolowania sytuacji, potrzeba tworzenia idealnych związków. Osoby z DDD, często na przekór starają się za wszelką cenę nie dopuścić do powtórzenia w swoim życiu rodzinnej historii, zdobywają świetne wykształcenie, osiągają sukcesy w pracy, realizują swoje pasje. Na pierwszy rzut oka można powiedzieć, że ich życie w niczym nie przypomina realiów, w których zostali wychowani. Nic bardziej mylnego. Syndrom DDD polega na tym, że osoby mają silną potrzebę powtarznia emocjonalnych doświadczeń z dzieciństwa. Jeśli są w związku, często prowokują różne sytuacje, aby doświadczyć tych samych emocji, do których są przyzwyczajeni, co daje im poczucie kontoli, jak również bezradności (bez względu na to co zrobię, i tak nie będę szczęśliwy), co z kolei prowadzi do poczucia samotności.
Osoby z DDD najczęściej zgłaszają się po pomoc, gdy zauważają, że w ich relacjach z innymi doświadczają pustki, gdy nie mogą się w pełni zaangażować w związek, gdy przez wiele lat trudno im się zdeklarować, sformalizować relację. Obszarem ich problemów są również niepokojące stany emocjonalne, często pojawiające się w sytuacjach, gdy pomimo starań, nie mogą powtórzyć rodzinnej gry, czyli gdy partner nie daje się skontrolować, gdy osiągają sukces, gdy czują, że mogą się w końcu zrealizować na różnych płaszczyznach, gdy pomimo sukcesów w wielu sytuacjach ustawiają siebie w roli ofiary, gdy sabotują swoje działania, gdy nie pozwalają sobie na przeżywanie przyjemności, gdy pojawiają się u nich somatyzacje. Wychowanie w rodzinie dysfunkcyjnej jest podstawą to tworzenia się różnego rodzaju zaburzeń osobowości.
Leczenie Syndromu DDD to psychoterapia polegająca na przepracowaniu trudnego wzorca, nauczenie się funkcjonowania w roli pozbawionej silnego poczucia winy, misji ratowania innych, nieustannych ucieczek, unikania, konieczności bezwarunkowej lojalności.