Syndrom DDD Objawy i Terapia

Syndrom DDD, czyli Dorosłego Dziecka z Rodziny Dysfunkcyjnej, to zespół cech i zachowań, które powstały w dzieciństwie na skutek długotrwałych okoliczności, w których rodzina nie spełniała swoich podstawowych zadań wobec dziecka, czyli opiekuńczości i wychowania. Nie są to wyłącznie rodziny z problemem alkoholowym (chociaż faktycznie ten model rodziny dysfunkcyjnej występuje najczęściej).

Rodzina dysfunkcyjna to taka, w której ma miejsce:

• uzależnienie od alkoholu (na bazie którego powstaje Syndrom DDA),
• przemoc w rodzinie (fizyczna, psychiczna, seksualna),
• zaburzenia psychiczne (schizofrenia, depresja, silna nerwica, bulimia, choroby autoimmunologiczne, psychosomatyczne),
• rozpad rodziny (w wyniku rozwodu, emigracji, traumy, śmierci rodzica, emocjonalnej nieobecności rodzica).

Wszyscy możemy przyznać, iż w rzeczywistości nie istnieją rodziny idealne, jednak rodzinę dysfunkcyjną charakteryzuje kilka istotnych cech:

• kontrola,
• perfeksjonizm,
• oskarżanie,
• zaprzeczanie,
• milczenie,
• iluzja,
• niedokończenie,
• brak zaufania.

Rodzina funkcjonuje według tych mechanizmów powodując u dziecka straty w obszarze emocjonalnym. Najczęściej w takich rodzinach dziecko ratuje system wcielając się w określone role narzucone i konieczne do scalania rodziny, a są to:

• kozioł ofirany - czyli dziecko sprawiające problemy wychowawcze, na którym można wyładowywać negatywne emocje, obwiniać za problemy w rodzinie,
• bohater rodzinny - świetny uczeń, zawsze pomocne dziecko w domu, nie sprawiające kłopotów, którym można sie pochwalić utrzymując iluzję idealnej rodziny,
• powiernik - któremu (najczęściej matka) opowiada o szczegółach problemów w domu, podkreśjąc jego wyjątkowość, zaprzeczając potrzebie znalezienia sobie powiernika w osobie dorosłej, spoza rodziny,
• sojusznik - dziecko, które pełni rolę mediatora pomiędzy skłóconymi rodzicami.

Syndrom DDD - Objawy

Funkcjonowanie Emocjonalne

• ciągłe poczucie niepokoju, napięcia emocjonalnego, 
• smutek, 
• drażliwość, 
• problemy z koncentracją, 
• poczucie pustki,
• nadmierne zamartwianie się o przyszłość, 
• wyczekiwanie negatywnych konsekwencji podejmowanych aktywności, 
• poczucie wstydu, 
• niskie poczucie własnej wartości, 
• niskie poczucie kompetencji (przy częstym jednoczesnym odnoszeniu sukcesów w sferze zawodowej),
• tendecja do unikania ryzyka związanego z rozwojem umiejętności, 
• przekonanie o samowystarczalności,
• obawa przed popełnieniem błędu (będąca powodem wycofania),
• sztywność dotycząca interpretacji emocji i zachowań swoich i innych ludzi, 
• dodatkowo mogą występować objawy somatyczne, takie jak w przypadku zaburzeń lękowych,

Funkcjonowanie DDD w Relacjach z Innymi

• brak umiejętności rozmawiania z innymi o własnych emocjach,
• lęk przed wchodzeniem w związki,
• trudności w budowaniu trwałych relacji partnerskich,
• wysoki współczynnik rozwodów,
• brak satysfakcji płynącej z bycia w bliskiej relacji,
• trudności w odnalezieniu się w roli rodzica,
• brak umiejętności komunikacji interpersonalnej, 
• kłopoty z rozwiązywaniem konfliktów z innymi.

Osoba z Syndormem DDD bardzo często ma problemy w ułożeniu sobie życia z partnerem. Jeśli wchodzi w bliskie relacje, często towarzyszą temu lęk przed małżeństwem i założeniem rodziny, nieufność, potrzeba kontrolowania sytuacji, potrzeba tworzenia idealnych związków. Osoby z DDD, często na przekór starają się za wszelką cenę nie dopuścić do powtórzenia w swoim życiu rodzinnej historii, zdobywają świetne wykształcenie, osiągają sukcesy w pracy, realizują swoje pasje. Na pierwszy rzut oka można powiedzieć, że ich życie w niczym nie przypomina realiów, w których zostali wychowani. Nic bardziej mylnego. Syndrom DDD polega na tym, że osoby mają silną potrzebę powtarznia emocjonalnych doświadczeń z dzieciństwa. Jeśli są w związku, często prowokują różne sytuacje, aby doświadczyć tych samych emocji, do których są przyzwyczajeni, co daje im poczucie kontoli, jak również bezradności (bez względu na to co zrobię, i tak nie będę szczęśliwy), co z kolei prowadzi do poczucia samotności.

Leczenie - Terapia Syndromu DDD

Osoby z DDD najczęściej zgłaszają się po pomoc, gdy zauważają, że w ich relacjach z innymi doświadczają pustki, gdy nie mogą się w pełni zaangażować w związek, gdy przez wiele lat trudno im się zdeklarować, sformalizować relację. Obszarem ich problemów są również niepokojące stany emocjonalne, często pojawiające się w sytuacjach, gdy pomimo starań, nie mogą powtórzyć rodzinnej gry, czyli gdy partner nie daje się skontrolować, gdy osiągają sukces, gdy czują, że mogą się w końcu zrealizować na różnych płaszczyznach, gdy pomimo sukcesów w wielu sytuacjach ustawiają siebie w roli ofiary, gdy sabotują swoje działania, gdy nie pozwalają sobie na przeżywanie przyjemności, gdy pojawiają się u nich somatyzacje. Wychowanie w rodzinie dysfunkcyjnej jest podstawą to tworzenia się różnego rodzaju zaburzeń osobowości.
Leczenie Syndromu DDD to psychoterapia polegająca na przepracowaniu trudnego wzorca, nauczenie się funkcjonowania w roli pozbawionej silnego poczucia winy, misji ratowania innych, nieustannych ucieczek, unikania, konieczności bezwarunkowej lojalności.

.......................................................................................................................................................

Jeśli na podstawie wyżej opisanych objawów rozpoznajesz u siebie cechy Syndromu DDD, ciągle czujesz się jak ofiara, nie możesz stworzyć stabilnego i satysfakcjonującego związku, ciągle musisz kogoś ratować, masz problem ze stawianiem granic innym - umów się na konsultację, postaram się jak najlepiej pomóc Ci uporządkować to, co na tym etapie zawiłe i trudne.