Jak pracuję

Newsletter

Leczenie Nerwicy Depresyjnej, Lękowej, Natręctw
Nerwica, czyli zaburzenia nerwicowe lub zaburzenia lękowe, to grupa zaburzeń, w których objawem dominującym jest lęk.  Pacjenci zwykle skarżą się na tzw. błędne koło odczuwanych dolegliwości, np. pojawiający się lęk wywołuje zaburzenia wegetatywne - dolegliwości bólowe, zaburzenia snu, zaburzenia łaknienia, zaburzenia seksualne - które z kolei powodują, że lęk się nasila.

O Nerwicy


Przyczyną powstawania zaburzeń nerwicowych mogą być nierozwiązane nieuświadomione konflikty wewnętrzne, deficyt opieki rodzicielskiej w dzieciństwie lub nieprzepracowany uraz, czyli trauma. W efekcie nerwica może iść w kierunku zaniżonego poczucia własnej wartości, nadmiernego zaangażowania w pracę lub spadku aktywności zawodowej, utraty radości życia, wypadania z ról społecznych i rodzinnych, nadużywania środków farmakologicznych lub używek, izolacji w domu a nawet samobójstwa.
W relacjach interpersonalnych zaburzenia nerwicowe przejawiają się poprzez perfekcjonizm, nadmierną koncentrację uwagi na sobie i swoich dolegliwościach oraz tendencjach do uzależniania się od innych osób.

Objawy


Wyróżnia się trzy grupy objawów nerwicowych. Należą do nich:
a)    objawy somatyczne nerwicy, czyli dotyczącymi ciała, mogą być bóle i dolegliwości związane ze zwiększony napięciem wewnętrznym, np.
  • bóle i zawroty głowy,
  • bóle żołądka,
  • bóle i kołatanie serca,
  • bóle kręgosłupa,
  • drżenie kończyn,
  • nagłe uderzenia gorąca,
  • zaburzenia równowagi,
  • zaburzenia seksualne,
  • bezsenność,
  • wymioty,
Mogą one występować w sytuacjach stresowych jak również na pozór bez większego powodu.

b)    objawy nerwicowe dotyczące sfery poznawczej:
  • powstawanie zaburzeń pamięci i koncentracji uwagi,
  • natrętne myśli,
  • przymus powtarzania tych samych czynności,
  • derealizacja czyli zmiany w postrzeganiu rzeczywistości.
c)    objawy powstające w sferze emocji:
  • nieuzasadniony lęk,
  • nieokreślony niepokój,
  • napady paniki,
  • fobie,
  • ogólne przygnębienie,
  • apatia,
  • brak motywacji,
  • utrata możliwości odczuwania przyjemności,
  • poirytowanie,
  • labilność emocjonalna.

Rodzaje

Nerwica lękowa jest częstym zaburzeniem występującym głównie u kobiet, dotykającym zarówno dzieci jak i osoby dorosłe. Może być spowodowana czynnikami biologicznymi, osobowościowymi, jak również stanowi reakcję na trudne życiowe wydarzenia. Objawem wiodącym jest lęk, który pojawia się w różnych sytuacjach i z różnym natężeniem, powodując przy tym objawy somatyczne. Z zaburzeniami lękowymi mogą się łączyć również zaburzenia jedzenia, depresja i różnego rodzaju uzależnienia. Do głównych zaburzeń lękowych należą: nerwica natręctw, nerwica depresyjna i fobia.

Nerwica natręctw, czyli zaburzenia obsesyjno-kompulsywne, to zaburzenie, w którym dominują natrętne myśli oraz towarzyszące im przymusowe zachowania. Osoba cierpiąca na to zaburzenie jest świadoma tego, że pojawiające się myśli i zachowania są nieracjonalne, jednak wykonuje je z powodu silnego lęku. Natręctwa mogą dotyczyć:

a)    myśli, które pojawiają się automatycznie i powodują u pacjenta cierpienie przy jednoczesnej chęci uwolnienia się od nich. Najczęściej dotyczą:
  • przemocy,
  • seksualności,
  • religii,
  • dążenia do porządku, symetrii, czystości,
  • obawy o własne zdrowie,
  • potrzeby zachowania nieskazitelnej czystości ciała,
  • nieustannym myśleniu czy wszystko zostało poprawnie wykonane i zakończone – co powoduje np. irracjonalne kilkunastokrotne sprawdzanie czy drzwi zostały zamknięte.
b)    zachowań, które dana osoba wykonuje w celu uniknięcia sytuacji, która mogłaby się wydarzyć, jeśli dana czynność nie zostanie wykonana.

Czasami nerwica natręctw jest objawem depresji maskowanej, czyli takiego typu depresji, w której wiodące są objawy somatyczne.

Ponieważ na podstawie samych objawów trudno jest stwierdzić co danej osobie dolega, najlepiej skontaktować się ze specjalistą w celu dokładnej diagnozy i ustalenia formy pomocy.

Nerwica depresyjna, lub lękowo-depresyjna, to taka, w której występują objawy nerwicowe, obok których równie silnie odczuwane są smutek, apatia, przygnębienie, spowolnienie lub zahamowanie psychoruchowe. Nerwica depresyjna często może być przez pacjentów określana wyłącznie jako nerwica lub depresja. Od rzetelnej diagnozy zaburzenia zależy sposób leczenia i płynąca z niego satysfakcja. Jeśli zauważasz u siebie podobne dolegliwości, zapraszam na konsultację w Gabinecie Psychologicznym.

Fobia charakteryzuje się występowaniem uporczywego lęku przed określonymi zjawiskami, przedmiotami, związanego z unikaniem przyczyn jego występowania i utrudniającego funkcjonowanie w społeczeństwie. Podobnie jak w nerwicy natręctw, osoba doświadczająca lęku ma świadomość jego nieracjonalności oraz posiada wiedzę na temat tego, że dany obiekt nie stanowi dla niej realnego zagrożenia. Obok przeżywania szczególnego rodzaju lęku, fobii towarzyszą opisywane wcześniej objawy nerwicowe. Fobie można podzielić na:

a)    fobie specyficzne, które związane są z lękiem przed:
  • zwierzętami,
  • obiektami,
  • sytuacjami społecznymi takimi jak przebywanie w zamkniętych pomieszczeniach,
  • zranieniem, krwią,
  • chorobą,
  • śmiercią,
b)    fobie sytuacyjne, w których dominuje lęk przed wykonywaniem danej zawstydzającej czynności w obecności innych osób oraz braku umiejętności jej kontrolowania, np. lęk przed zaspokajaniem potrzeb fizjologicznych w miejscach publicznych. Już sama myśl o braku kontroli może powodować uczucie silnego lęku.

Szczególnym rodzajem fobii jest fobia społeczna, często mylona z nadmierną nieśmiałością. Jest częstym zaburzeniem lękowym pojawiającym się już u nastolatków, dotyczy zarówno mężczyzn jak i kobiet. Związana jest lękiem wobec wszystkich lub niektórych sytuacji społecznych, dotyczy kontaktów z innymi ludźmi oraz powoduje znaczne ograniczenia życiowe. Główne objawy fobii społecznej to, obok objawów nerwicowych opisanych wcześniej
  • unikanie wystąpień publicznych,
  • unikanie jedzenia i picia w miejscach publicznych,
  • trudności w nawiązywaniu rozmowy w miejscach publicznych,
  • unikanie rozmów zwłaszcza z osobami, które są dla danej osoby autorytetem,
  • trudności z wykonywaniem pracy w towarzystwie innych osób,
  • prowadzony najczęściej samotniczy tryb życia.
Objawy te powodują, że osoba cierpiąca na fobię społeczną jest znacznie wycofana z relacji społecznych. Doświadczenie lęku może przerodzić się w lęk paniczny, jeśli pacjent nie wycofa się z danej sytuacji. Załatwienie spraw związanych z wyjściem z domu może się dla takiej osoby okazać niewykonalne.


Leczenie Nerwicy - Psychoterapia


Skuteczną metodą leczenia każdego rodzaju nerwicy jest psychoterapia, dzięki której poprzez uświadomienie sobie indywidualnej przyczyny powstania zaburzeń lękowych, pacjent może przerwać mechanizm tzw. błędnego koła. W razie potrzeby stosuje się również farmakoterapię (dowiedz się jaki lekarz leczy nerwicę), aby ulżyć pacjentowi w odczuwanych dolegliwościach.
 

Top: Leczenie nerwicy